lunes, 10 de octubre de 2011

VERSIÓNS: REDEMPTION SONG

>"Redemption song" é a última canción do noveno álbum de Bob Marley & the Wailers: Uprising
A letra é unha adaptación dun discurso do editor, periodista e empresario xamaicano Marcus Garvey.
Nunha entrevista na revista Rolling Stone, Rita Marley, para cando Bob compuso o tema, xa fóra diagosticado con Cancer, e atopábase nun profundo estado de depresión e tristeza que, según ela, se reflicte nesta canción especialmente. A mesma revista situou esta canción no posto 66 na lista das 500 mellores cancións de tódolos tempos.

Comecemos pois, coa versión orixinal subtitulada en español:



Como non, unha versión da nosa musa: Cassandra Wilson



No concerto VOICES AGAINST POVERTY, Bob Geldof, Bono (U2) e Youssou N'Dour fixeron esta fantástica versión:



Espectacular na voz de Lauryn Hill (ex-Fugees), acompañada por Ziggy Marley:



Alicia Keys en directo:


Rihanna, nun concerto en Brasil:


Annie Lennox tamén grabou este cover nunha actuación na BBC:


Unha das versións que máis me gusta, é esta de Stevie Wonder:



Outra vez Ziggy Marley, desta volta con "The Chieftains"


Johnny Cash xunto con Joe Strummer:


Pearl Jam en concerto:


Zulu, nun directo en Colorado en concerto a favor de Haiti tamén versioneu esta canción seguida doutro clásico "Rivers of Babylon"


Por último, hai varios intentos en español de versionear esta canción. Rescato como pasables estes dous. Primeiro esta versión de Búnbury con "Los Chulis"



E por último esta versión acústica do grupo argentino Attaque 77:

martes, 27 de septiembre de 2011

SOPHIE MILMAN: TAKE LOVE EASY

Fai tempo vos presentei a Sophie Milman e falamos do seu primeiro traballo. Espero que vos gustara, porque imos recuncar. Desta volta co seu novo traballo "Take Love Easy".
Un dos temas que máis me gusta, e esta versión do clásico de Bruce Springsteen: "I'm on fire", cunha mestura máxica de acid jazz e fusión:



O seguinte tema é unha versión dunha canción de Paul Simon: "50 ways to leave your lover"



Agora, unha versión do "Be Cool" de Joni Mitchell



De calquera xeito, non se olvida dos grandes standards do jazz, como o tema de Duke Ellington que da título ao álbum, "Take love easy"



Ou este outro clásico de Cole Porter, "I concentrate on you

"

martes, 2 de agosto de 2011

AMY WINEHOUSE D.E.P.

Dous álbums: Frank (2003)(en homenaxe as cancións de Frank Sinatra que escoitaba e cantaba con seu pai), e Back To Black (2006) chegaron para encumbrala e nomeala a nova diva do Soul. A idade na que morreu (27) basta para convertila en lenda para os seus fans.
Dende logo, non vou ser eu quen discuta as aptitudes musicais de Amy Winehouse pero con 2 álbums pretender metela no mesmo olimpo musical que Janis Joplin, Jimmy Hendrix, Jim Morrison, Brian Jones ou Kurt Cobain (os membros máis selectos do club dos 27) me parece algo precipitado. Amy pouco máis fixo que volver a poñer de moda o Soul clásico. Con talento e bo gusto, innegablemente.

Iso si, a súa morte é un negocio redondo para a súa discográfica e os seus managers. O seu segundo disco estaba no posto 59 da lista de ventas do Reino Unido. Agora mesmo é número 1. Pero ademais, o seu primeiro disco, pasou ao posto número 5. Mentres que o pack cos 2 traballos está xa no posto 10 da lista. Iso sen contar co máis que seguro disco de inéditos que sacarán a non tardar moito. Para eles as gañancias son o primeiro.

Como cantaba o gran Freddy Mercury, o espectáculo debe continuar.
Que pase a seguinte víctima.

Dito todo isto, a mellor homenaxe é deixarnos de polémicas e morbosidade e darnos o pracer de pechar os ollos e disfrutar escoitando a súa música, así que acá vos deixo unhas cantas cancións:

"Stronger than me" foi ó seu primeiro single. Cescrita por Salaam Remy e a propia Amy.



"Take the box" tamén do primeiro álbum. Unha versión en directo para a BBC.Posiblemente a miña canción favorita de Amy Winehouse.




Outra colaboración con Remy: "You sent me flying".



A última canción de Frank que vos deixo é este "In my bed"




Do segundo álbum, quizás a súa canción máis coñecida sexa "Rehab", escrito pola propia Amy. Déixovos a letra da canción e a traducción ao galego:

CHORUS:
They tried to make me go to rehab but I said 'no, no, no'
Yes I've been black but when I come back you'll know know know
I ain't got the time and if my daddy thinks I'm fine
He's tried to make me go to rehab but I won't go go go

I'd rather be at home with ray
I ain't got seventy days
Cause there's nothing
There's nothing you can teach me
That I can't learn from Mr Hathaway

I didn't get a lot in class
But I know it don't come in a shot glass

*Repeat Chorus

The man said 'why do you think you here'
I said 'I got no idea
I'm gonna, I'm gonna lose my baby
so I always keep a bottle near'
He said 'I just think you're depressed,
this me, yeah baby, and the rest'

*Repeat Chorus

I don't ever wanna drink again
I just ooh I just need a friend
I'm not gonna spend ten weeks
have everyone think I'm on the mend

It's not just my pride
It's just 'til these tears have dried

*Repeat Chorus

ESTRIBILLO
Intentaron que fora a rehabilitación, pero dixen "non, non, non"
Si, estivo mal, pero cando regrese xa o sabrás
Non teño tempo, e se meu pai pensa que estou mal
xa intentará facerme ir a rehabilitación, pero non vou ir.

Prefiro estar na casa con Ray (Ray Charles, suponse)
Non teño setenta días
porque non hai nada que ti poidas ensinarme
que eu non poida aprender do Sr. Hathaway (Donny Hathaway, outro músico de R&B)

Non é que aprendera moito na escola
pero sei que nada bo ven do alcohol

*Repetir estribillo

O home dixo: "¿Por que pensas que estás aquí?"
Contesteille: "Nin puta idea"
"Vou perder o meu bebé"
"Así que sempre teño cerca unha botella"
Dixo: "Creo que estás deprimida"
"Si, eu e máis o resto tamén o cremos"

*Repetir estribillo

Non quero volver a beber
Só preciso un amigo.
Non me vou a tirar alí 10 semanas
e facer que todo o mundo pense que me estou curando

Xa non é cuestión do meu orgullo.
É que xa se me acabaron as bágoas.

*Repetir estribillo


Aquí tedes un directo da canción:



O segundo single foi "You know I'm no good":



Esta é a canción que lle da título ao álbum "Back to black"


"Love is a losing game"


E de regalo, esta versión incluída no soundtrack de Bridget Jones do clásico de Carole king: Will you still love me tomorrow?

viernes, 8 de julio de 2011

BRUCE SPRINGSTEEN: RAREZAS (2)

Para rematar con este apartado de rarezas de Boss, nesta entrada vou deixar cancións emblemáticas compostas polo propio Bruce, pero interpretadas a dúo con outros artistas.

A primeira canción que vos deixo é este dueto con Sting para interpretar "The River"


Agora con U2 e Patty Smith, "Because the night" interpretada no Rock'n'Roll Hall of Fame (2009)


Outra vez no Rock and Roll Hall of Fame, desta volta con Billy Joel interpretando "Born to Run"



Con Eddie Vedder (Pearl Jam), cantando o "No surrender"


Bruce e Tracy Chapman con outro clásico do disco Born in the USA "My hometown"


Co gran Jerry Lee Lewis: "Pink Cadillac"


"The Rising" con Elvis Costello


E por último, o mellor dueto de todos: Sacando a cantar a súa nai Adele.

jueves, 23 de junio de 2011

CLARENCE CLEMONS. D.E.P

Non pode ser de outra maneira. Esta entrada ten que ir dedicada ao máis grande (en tódolos sentidos) saxofonista da historia do Rock: Clarence Clemons, "Big Man".
Conta a lenda que se coñeceron nun día chuvioso nun bar de Asbury Park. Springsteen ía tocar alí e de repente entrou un tipo negro enorme no bar preguntando quen era ese tal Springsteen do que todo o mundo falaba. Bruce acudiu acojonado a falar con el, e atopouse que o Gran Home lle pediu tocar o saxo con el. Nunca máis se separaron.

Parodiando a Pep Guardiola, Bruce é o puto xefe porque con el tiña a mellor banda de rock do mundo: Os tipos da rúa E. Pero estes eran a mellor banda porque tiñan ao mellor saxofonista da historia do Rock con eles. Pero xa nunca será o mesmo. Vai a costar escoitar o solo de saxo de "Jungleland" ou escoitar "Tenth Avenue Freeze Out" ou "The ties that bind" nun concerto sen o negro ese de 2 metros e máis de 130 kilos á esquerda de Bruce. Ninguén vai osar ocupar ese lugar porque a súa ausencia notaríase máis que a enormidade da súa presencia.
Vai a ser duro escoitar "Thunder Road" sen ser conscientes da infinita certeza de que unha época acabou. Vai ser duro facerse a idea de que un home tan grande que desprendía tan bo rollo e tanta tenrura, tamén podía xenerar tristeza.









Iso si, onde queira que esté, alí estarán de noraboa porque ademais dun bo saxofonista gañaron un gran Santa Claus:


No recordatorio que se entregou aos invitados ao funeral e que xa circula pola rede, se pode ler a seguinte frase: "Don't cry because it's over: Smile because it happened" (Non chores porque se acabou; Sonríe porque sucedeu). Así que como cantaba Freddy Mercury: The Show must go on: Débovos a outra entrada de rarezas do Boss, pero como vos dicía antes vai ser duro volver a escoitar estas cancións que aquí vos deixei sen Clarence Clemons. Por se acaso, eu vouno facer agora mesmo

martes, 31 de mayo de 2011

BRUCE SPRINGSTEEN: RAREZAS (1)

Como xa dixen nun comentario hai un par de semanas, non vou facer unha discografía completa de Bruce Springsteen neste blog xa que, como me gusta case todo, tardaríamos 6 meses en acabar.
Pero si que vos vou facer un par de regalos en forma de rarezas e duetos do Boss. Se fostedes a algún dos seus concertos, sabedes que sempre deixa algún regalo en forma de versións de clásicos ou duetos con outros artistas
Neste primeiro capítulo vouvos poñer temas de outros artistas (a maioría deles grandes clásicos) versioneados só ou a dúo por este fenómeno.

Non hai mellor maneira de empezar que con este dueto con U2 interpretando "I still haven't found what I'm looking for"


Outro tema que fai pouco puxemos neste blog: "Man on the moon" dos REM coa insestimable axuda do Boss


Con outro grande, John Fogerty, interpretando o gran éxito de Roy Orbison: "Pretty woman"


Enlazando con John Fogerty, atentos a esta versión que fixo Bruce nun concerto en Dublín do clásico da Creedence Clearwater Revival: "Proud Mary"


2 xenios sobre o escenario: Bruce e Chuck Berry cantando o "Johny B. Goode"


Nun concerto en Barcelona, versioneando o Twist and Shout dos Beatles cun meddey de "La Bamba" e ademais facendo un dueto co seu fillo Evan.


Agora nun concerto de Amnistía Internacional cantando a dúo con Sting o "Every Breath you take"


Gran versión en solitario coa acústica de "Blowing in the wind"


Outro clásico de Bob Dylan "Knocking on heaven's door" desta volta coa banda de Wolfgang Niedecken


"I can't help falling in love" de Elvis Presley


Máis Elvis: Non podía faltar o Jailhouse Rock



Outra vez coa banda de Wolfgang Niedecken interpretando agora o "Jumping Jack Flash" dos Rolling Stone


No Hard Rock Calling Festival, deixou esta xoia: Unha versión do "London Calling" de The Clash.


Voltamos aos Beatles, desta volta nun duesto con Axel Rose interpretando "Come Together"



Dueto con Jackson Browne para interpretar "Stay"


E acabo tal e como empecei, con outros dueto con U2 para interpretar este clásico de Curtis Mayfield "People Get Ready"


Para esta vez, non vos queixaredes eh? Espero que vos gustara.

jueves, 19 de mayo de 2011

CATHERINE RUSSELL

Catherine Russell tíñao todo para triunfar. A súa nai era cantante e o seu pai, Luis Russell, era o pianista da banda de Louis Armstrong. Fai cousa de un mes, descubrín este disco "Sentimental Streak" e como pasou con outra diva que non vou nomear xa que todos e todas estades namorados dela neste blog, leva un tempo sonando no meu reproductor sen parar.
Como a maioría destas novas cantantes de jazz, ten poucos prexuízos á hora de escoller estilos ou épocas. Toma prestados temas de aquí e de alá, mesturandoos con outros de producción propia, pero engadindo unha voz potente e "escoitable" en calquera estado de ánimo.

O primeiro tema que vos deixo é "Kitchen man", composta por Bob Brozman e popularizada por un mito do jazz: Bessie Smith.



O seguinte tema chámase "Inside this heart of mine" composto pola propia Catherine


Versioneando un clásico de Frank Sinatra "Can't we be friends?"


Un dos temas que máis me gusta do disco "So little time, so much to do"









"You for me, me for you"







E por último, unha homenaxe a "New Orleans"